انگیزه هایی که در اسید حل نشد

به گزارش فیس راز، زن جوانی که 8 سال پیش قربانی حمله اسیدی پدرشوهرش شد با زجرهای زندگی اش مبارزه می نماید و با چشمانی نابینا به جای خانه نشینی به زنی هنرمند تبدیل شده است.

انگیزه هایی که در اسید حل نشد

به گزارش خبرنگاران، روزنامه شهروند نوشت: 8 سال از آن روزی که معصومه چشمانش را بست می گذرد. لحظه ای که تصور می کرد بعد از باز کردن چشمانش قرار است هدیه پدرشوهرش را ببیند، اما دیگر هرگز نتوانست با آن چشم ها جهان را ببیند. پدرشوهر معصومه از عروس سابقش خواست چشمانش را برای لحظه ای ببندد تا هدیه ای که برای نوه اش خریده را به او بدهد، اما سوزش صورت و چشمان معصومه او را از دیدن جهان برای همیشه محروم کرد. معصومه عطایی قربانی حمله اسیدی پدرشوهر سابقش شد و در نهایت هم او را بخشید. از حق قصاصش گذشت. با اینکه زندگی اش را نابود شده می دید، اما روی پاهای خودش ایستاد و اجازه نداد، اسید او را برای همیشه بسوزاند.

8 سال است که این زن جوان با زجرهای زندگی اش مبارزه می نماید و با چشمانی نابینا به جای خانه نشینی به زنی هنرمند تبدیل شده است. زنی که هنرهای زیادی مثل سفالگری، کریستال بافی و نقاشی و موسیقی را تجربه نموده و حالا هم روی صحنه تئاتر رفته است. روبه روی مردم می ایستد و نقشش را خیلی حرفه ای به تصویر می کشد. در کنار هم تیمی هایش که همگی آنها هم نابینا یا کم بینا هستند، نمایشنامه را اجرا می نماید و با تشویق های تماشاگران جان می گیرد. می گوید هرچه دارد از همین مردم دارد. درمانش، هنرهایش و اعتماد به نفسش را مدیون مردم است. بعد از حادثه حمایت های استاد سفالگری اش و البته توانایی عجیب خودش او را به عرصه هنر کشاند و معصومه را به زنی موفق تبدیل کرد. او که این شب ها در تئاتر شاباش خوان (حکایت دختری که برای رسیدن به خوشبختی دلش را می فروشد) به ایفای نقش پرداخته، ماجرای این سال ها را روایت کرد:

چه شد که وارد تئاتر شدید؟ من به وسیله یکی از آشناها به غلامرضا عربی کارگردان کار، معرفی شدم. آقای عربی سال گذشته هم با همین تیم که همگی شان نابینا هستند نمایشنامه را اجرا نموده بودند. این دفعه من هم به جمع شان ملحق شدم. اولش برایم سخت بود. فکر نمی کردم بتوانم از پسش بربیایم. ولی وقتی وارد تیم شدم و حمایت های هم گروهی ها و به خصوص آقای عربی را دیدم، دلگرم شدم و در نهایت هم کار به خاتمه رسید.پیش از تئاتر در چه کاری فعالیت داشتید؟ من عاشق هنرم. سفالگری و کریستال بافی می کردم. حتی مدتی هم کار موسیقی انجام دادم، اما به خاطر بالا بودن هزینه اش نتوانستم آن را ادامه دهم. ولی تجربه تئاتر برایم خیلی متفاوت بود. همیشه هنرهای دیگری که داشتم، جمعی نبود. برای خودم کار می کردم. ولی تئاتر باعث شد که دسته جمعی کار کنم. این مسأله به تقویت اعتماد به نفس و فن بیانم خیلی یاری کرد و برایم خیلی جذاب بود.باز هم در این کار فعالیت می کنید؟ با همین تیم و همین کارگردان بله. کار کردن با این گروه برایم خیلی جذاب بود. ما همه مثل هم بودیم و همدیگر را درک می کردیم برای همین کار با این گروه برایم خیلی خوب بود. سختی هایش را اصلا متوجه نشدم، چون همدیگر را حمایت می کردیم.پیش از اینکه آن حادثه برایتان رخ دهد، در عرصه هنر فعالیتی داشتید؟ من دیپلم گرافیک داشتم. بعد از دریافت دیپلم پدرم اجازه نداد که به دانشگاه بروم. چون خانواده خیلی سنتی داشتیم. بعد از آن هم ازدواج کردم و نتوانستم ادامه تحصیل دهم. برای همین نشد که در عرصه هنر فعالیتی داشته باشم. فقط گاهی نقاشی می کردم. اما به صورت حرفه ای هیچ کار هنری انجام نمی دادم.یعنی بعد از حادثه کار هنر را آغاز کردید؟ بله. بعد از حادثه بود که از لحاظ روحی به شدت آسیب دیده بودم، اما نمی خواستم خانه نشین شوم و افسردگی بگیرم. باید کاری می کردم. برای همین تصمیم گرفتم به دنبال علاقه ام که هنر بود، بروم.چطور وارد عرصه هنر شدید؟ اول از همه به سراغ سفالگری که بیشترین علاقه را به آن داشتم رفتم. پیش یک استاد به نام محمود کثیری رفتم. او وقتی وضعیت مرا دید، تعجب کرد، اولش می گفت ممکن است برایم سخت باشد و نتوانم از عهده آن بر بیایم. ولی وقتی اصرارم را دید قبول کرد و مدتی را با من کار کرد. بعد از مدتی گفت که توانایی اش را دارم و می توانم از پس آن بربیایم. بعد از آن بود که با حمایت های استادم این عرصه را ادامه دادم و به صورت حرفه ای کار کردم. اگر حمایت های این استادم نبود من هرگز نمی توانستم سفالگری کنم. او بدون هیچ هزینه ای برایم وقت گذاشت و با من کار کرد و من پیشرفت کردم. بعد از سفالگری به سراغ هنرهای دیگر رفتم.در این مدت از سوی چه کسی حمایت می شدید؟ در این 8 سال به جز حمایت معنوی خانواده ام که همیشه همراهم بودند و دلگرمی ام محسوب می شدند، حمایت های مردم بود که مرا به اینجا رساند. یاری های مردمی و حمایت های استادانم باعث شد که من در کارهایم پیشرفت کنم. ما وضع مالی خوبی نداشتیم و اگر یاری های مردمی نبود نمی توانستم کار کنم.در حال حاضر هزینه های زندگی تان از کجا تامین می گردد؟ در موسسه خیریه عصای سفید به عنوان مربی، سفالگری و کار با گوشی های اندروید را به افراد نابینا آموزش می دهم. کریستال بافی و سفالگری هم انجام می دهم. در واقع سفال حرفه اصلی من است، اما درآمدم خیلی ناچیز است. از بهزیستی هم پول می گیرم. اما باز هم یاری هایی که هنوز از سوی مردم به دستم می رسد، زندگی من و پسرم را تامین می نماید. ما مستأجریم و پسر 12ساله ام خرج تحصیل دارد. اگر این یاری ها نبود، زندگی ما نابود می شد.اگر باز هم کار بازیگری به شما پیشنهاد گردد، قبول می کنید یا فقط می خواهید با همین تیم کار کنید؟ فعلا فقط دوست دارم با همین تیم کار کنم. اگر حمایت شویم در شهرها و استان های دیگر هم این کار را اجرا کنیم. اعضای این گروه مرا خوب درک می نمایند. من هم آنها را درک می کنم. ما در این مدت چندماهه خیلی با هم صمیمی شده ایم. کار کردن با آنها برایم خیلی جذابیت دارد. هنوز نمی دانم می توانم با تیم دیگری کار کنم یا نه. البته تمام کارهایی که تا الان انجام داده ام اولش یک امتحان بوده، بعد از آن وقتی توانایی ام را دیدم، ادامه دادم. شاید در کارهای دیگر هم توانایی داشته باشم، اما هرچه هست دوست ندارم خانه نشین و گوشه گیر باشم. دوست دارم فعالیت کنم و همه عرصه ها را تجربه کنم. کارها و هنرهای مختلف را دوست دارم.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 5 اسفند 1397 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: faceraz.ir شناسه مطلب: 94

به "انگیزه هایی که در اسید حل نشد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "انگیزه هایی که در اسید حل نشد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید