قسمت دوم زخم کاری؛ هیاهوی بسیار برای کم - فیس راز

در خلاصه داستان این قسمت آمده است:

نعمت ریزآبادی از مالک می خواهد به مناسبت عقد قرارداد با نروژی ها میهمانی ای در ویلایش برپا کند. تمام اعضای شرکت و خانواده آن ها به مهمانی دعوت می شوند. مالکی و همسرش سمیرا نقشه ای در سر دارند...

سور قرارداد با نروژی ها و مناطق مالکی در ویلای کلاردشت مالکی برگزار می شود. حاج عمو، ناصر، نجفی، اخوان و... همگی همراه خانواده به سمت ویلا می آیند و مستقر می شوند. ناصر در راستا شمال بدخلقی هایش بر سر مالکی را همچنان ادامه می دهد و به زور همسر و پدرش آرام می شود؛ اما باز هم زخم زبان ها و ناراحتی هایش را ادامه می دهد. مالکی نمی تواند اضطراب خودش را پنهان کند. پول نروژی ها به حساب خودش واریز شده است و به تحریک سمیرا قصد پس دادنش را هم ندارد. در این گیر و دار از رفتار سمیرا و حاج عمو هم کلافه است.

آن ها از هر فرصتی برای خلوت کردن استفاده می کنند و از زبان بقیه می شنویم که ظاهراً در گذشته سر و سری هم میان شان بوده است و ازدواج سمیرا و مالکی ابتکاری بود که همسر حاج عمو برای دور کردن سمیرا از شوهرش و مالکی از دخترش زده است. مهمانی به سرانجام می رسد. قرار ها برای استخر صبحگاهی و ناهاری که مهمان حاج عمو هستند، گذاشته می شود و هرکس به اتاقش می رود؛ اما مالکی و سمیرا به اتاق حاج عمو می فرایند. مالکی حاج عمو را در وان خفه می کند و...

قسمت دوم زخم کاری با هیاهوی بسیار بیشتری نسبت به قسمت ابتدایی با فرش قرمز، رونمایی و تعریف و تمجید بسیار منتشر می شود. قصه زخم کاری قصه ای جذاب و پرکشش است. استرس و اضطراب شخصیت مالک با بازی بسیار خوب جواد عزتی بیننده را نیز در شرایطی پر فشار قرار می دهد. اما همه این ها به نوعی نیست که مخاطبان جامه ها را بدرند و در کوی و برزن از اتفاق زخم کاری بگویند. زخم کاری در قسمت اول خوب شروع می شود و در قسمت دوم نیز به خوبی ادامه پیدا می کند، همین. این سریال ابدا یک نقطه عطف در تاریخ سریال سازی ایران و خاورمیانه نیست! سریال نسبتاً خوبی است که ایراد و اشکال های خودش را هم دارد.

وقتی صحنه خنده های هیستریک میان سمیرا و حاج عمو را داریم، وارد گفت و گوی شان هم می شویم که حرف های خاصی هم نیست؛ اما راز تاکید کارگردان به این سکانس ها در سکانسی دیگر و از زبان شخصیت های دیگر بیان می شود. به این معناست که قصه وجود دارد، قصه جذابی هم هست؛ اما کار فیلم نامه نویس نوشتن کنش دراماتیک است و کار کارگردان به تصویر کشیدن کنش که محمد حسین مهدویان در هر دوی این ها ناموفق است. هیچ کشمکشی میان سمیرا و حاج عمو، حاج عمو و مالک، مالک و ناصر، ناصر و حاج عمو و... وجود ندارد.

ناصر در راه شمال صدایش را برای پدرش بالا می برد و کمی در مقابلش می ایستد؛ اما بلافاصله بدون هیچ تکانه خاصی فضا عوض می شود. ناصر معذرت خواهی می کند و حاج عمو خنده های بلند را از سر می دهد! این چه کنش مخدوشی است؟

زخم کاری یک تیم سازنده قوی، گروه بازیگران کاربلد و عرصه ای باز و بدون رقیب در مقابلش دارد. این تبلیغات عجیب و غریب بیشتر به صورت ضد تبلیغ عمل می کنند و سریال را بیشتر از چشم ها می اندازند. محمد حسین مهدویان البته همیشه از این نوع تبلیغات در کارهایش بهره برده است.