شرح ساختار گوش با شکل - فیس راز

مترجم : بهروزی

منبع:راسخون

گوش هم یک اندام فوق العاده دیگر در خانه شگفتی ها یعنی بدن انسان است. گوش امواج صوتی را می گیرد و آنها را به ایمپالس ها (تکان هایی) تبدیل می نماید که مغز تفسیر می نماید و آنها را قابل درک می سازد و به بدن انسان یاری می نماید که بین صداهای مختلف تمایز قائل گردد.

گوش صدا را می گیرد و به شما یاری می نماید که آن صدا را در زندگی خود به یاد بیاورید. گوش به بدن یاری می نماید به طور عاطفی طبق صدایی که شنیده است واکنش دهد مثل احساس عشق با شنیدن صدای محبوب خود و احساس ترس با شنیدن تهدید و یا صدای تیر اندازی!

بدن انسان اعجاز طبیعت است و هر اندام بزرگ و ریز، وظیفه مهم و ویژه ای دارد. پنج حس در بدن انسان وجود دارد که به درک و تفسیر محیط اطراف یاری می نمایند. این پنج حس عبارتند از :

 حس لامسه به یاری بزرگ ترین اندام بدن انسان یعنی پوست

 حس بویایی به یاری دستگاه تنفسی یعنی بینی

 حس چشایی با ماهیچه بدون استخوان یعنی زبان

 توانایی تماشا به وسیله پنجره روح یعنی چشم ها

 حس شنوایی به یاری جفت غضروفی گوش ها.

از جیک جیک شیرین پرندگان گرفته تا صدای رنجاننده جیرجیرک ها، صدای بلند کراکر و سمفونی زیبای ارکستر، تمام این صداهای مختلف و بسیاری از صداهای دیگر به خاطر گوش هایمان قابل درک هستند. اکثریت انسان ها با گوش های داخلی و خارجی کاملاً رشد نموده به جهان می آیند. حتی جنین داخل رحم مادر، قادر به شنیدن تمام صداهایی است که بلند هستند. آیا شگفت زده نمی شوید از این که گوش انسان چگونه کار می نماید؟ بخش ها و وظایف آن چیست؟ خوب، بیایید با شناخت مکاهمم شنوایی و شناخت بیشتر قسمت های مختلف و وظایف گوش آغاز کنیم.

بخش های گوش انسان :

گوش انسان به پنج بخش تقسیم می گردد. این پنج بخش، وظایف ویژه ای دارند که به فرآیند شنوایی یاری می نمایند. بخش های مختلف گوش انسان عبارتند از :

گوش بیرونی

گوش میانی

گوش داخلی

عصب شنوایی

مرکز پردازش شنوایی مرکزی

گوش بیرونی :

گوش بیرونی به لاله گوش و گذرگاه برونی گوش تقسیم می گردد. pinna یا لاله گوش بخشی از گوش خارجی است که در هر طرف سر ما واقع شده است و دیده می گردد. لاله گوش از غضروف و بافت نرم تشکیل یافته است. این ساختار به حفظ شکل گوش یاری می نماید و گوش انعطاف پذیر می ماند. لاله گوش همچون قیفی است که نوسانات صوتی را از اطراف ما جمع آوری می نماید و آنها را به سمت گذرگاه برونی گوش می فرستد. گذرگاه برونی گوش، مجرای گوش هم نامیده می گردد. مجرای گوش به درک و معین منبع و جهت صدا یاری می نماید. آن فقط یک چهارم اینچ قطر دارد و از لاله گوش تا پرده صماخ کشیده شده است. پرده صماخ عموماً پرده گوش نامیده می گردد. پوست و مو، ساختار مجرای گوش بیرونی را پوشش می دهند و غده جرم گوش و یا غده موم گوش در این منطقه وجود دارد. مجرای گوش در نزدیکی پرده گوش، به ساختار استخوانی که به طور سفت با پوست پوشانده شده است، تبدیل می گردد.

پرونده حقیقت : پرده گوش یک اندام شدیداً حساس است و می تواند صداهایی با گستره شدت 100000000 تا 1 را تشخیص دهد. وقتی نرم ترین صدا به پرده گوش می خورد، در حدود یک میلیونیوم اینچ حرکت می نماید و این نوسان برای پردازش بیشتر در مغز به گوش درونی منتقل می گردد.

گوش میانی :

گوش میانی ساختاری است که در انتهای پرده گوش آغاز می گردد. سه استخوان ریز به اسم استخوانچه های شنوایی وجود دارند که گوش میانی را تشکیل می دهند. این استخوان ها پرده گوش را به گوش درونی متصل می نمایند. امواج صوتی با استفاده از لاله گوش، به داخل راهنمایی می شوند و با پرده گوش برخورد می نمایند. این امر موجب می گردد که پرده گوش به سمت عقب و جلو حرکت کند و یا به عبارت دیگر نوسان کند و باعث گردد که استخوانچه ها حرکت نمایند. این امر سبب می گردد که امواج صوتی به نوسانات مکانیکی تبدیل شوند. این سه استخوان ریز که استخوانچه ها را تشکیل می دهند، استخوان چکشی، استخوان سندانی و استخوان رکابی هستند. استخوان چکشی یا malleus از یک طرف به پرده گوش و از طرف دیگر به استخوان سندانی یا incus متصل است. استخوان سندانی به استخوان سوم یعنی استخوان رکابی و یا stapes متصل است. امواج صوتی تبدیل شده به انرژی مکانیکی به وسیله زنجیره این استخوانچه ها منتقل می شوند. یک حرکت داخل و بیرون در پایه رکابی یا همان صفحه پایی استخوان رکابی، وجود دارد که امواج صوتی آمده را منطبق می نماید. آغاز گوش درونی با پنجره بیضی که در صفحه پایی استخوان رکابی قرار گرفته است، معین می گردد. گوش میانی در بخش پستانی استخوان موقتی قرار گرفته است. استخوان موقتی، استخوان جمجمه است که در هر طرف سر که با هوا پر شده، حضور دارد. شیپور استاش از دیواره جلویی گوش میانی آغاز می گردد و تا پشت بینی و حلق که گلو است، ادامه دارد. وظیفه شیپور گوش که شیپور استاش است، فراهم کردن تهویه و دسترسی به هوای خارجی و متعادل کردن فشار هوا در هر دو طرف پرده گوش است.

پرونده حقیقت : وقتی تغییری در فشار هوا در گوش های ما به وجود می آید، ما می توانیم بجویم، قورت بدهیم و حتی خمیازه بکشیم.

گوش درونی :

گوش درونی صندلی اندام های حسی است که به شنیدن و حفظ تعادل یاری می نمایند. بخشی از گوش انسان که در عمل شنوایی دخیل است، حلزون گوش است. وظیفه مهم دیگر گوش انسان حفظ تعادل بدن است. بخش های مختلف گوش انسان که به تعادل یاری می نمایند عبارتند از : مجاری نیمه حلقوی که شامل گوشک و انبانچه هستند و در گوش درونی حضور دارند.

ساختار استخوانی که به شکل حلزون است و با مایع درون لنف و برون لنف پر شده است، حلزون گوش نامیده می گردد. گیرنده های حسی به نام اندام کورتی درون حلزون گوش حضور دارند. این اندام، سلول های مویی و گیرنده های عصبی دارند که برای شنوایی لازم و مورد احتیاج هستند.

حرکت گوش میانی، انرژی مکانیکی پنجره بیضی را به داخل حلزون گوش هل می دهد. سلول های مویی ریز به خاطر نیرویی که مایع درون حلزون گوش را به حرکت درمی آورد، تحریک می شوند. صداهای ابعاد و زوایا و یا فرکانس های صدایی ویژه، سلول های مویی ویژه و جداگانه ای را در گوش درونی تحریک می نمایند. در نتیجه فرکانس های معین با سلول های مویی ویژه ای پاسخ داده می شوند. سلول های مویی، سیگنال ها را به ایمپالس های عصبی ترجمه می نمایند. قسمت حلزون گوش عصب هشتم مغزی یعنی عصب شنوایی، ایمپالس های شنوایی را به مغز ارسال و مخابره می نماید.

عصب شنوایی :

عصب شنوایی، بخشی از گوش انسان است که ایمپالس ها را از حلزون گوش به منطقه میانی مغز یعنی هسته حلزونی و سپس به راستاهای دیگر مغز که به پوسته شنوایی مغز منتهی می شوند، منتقل می نماید. رشته های عصبی هر گوش به دو راستا از هسته حلزونی تقسیم می شوند. از این دو راستا، یکی به سمت پوسته شنوایی در یک نیمکره مغز به بالا می رود و دیگری عبور می نماید و به سمت نیمکره دیگر مغز به بالا می رود. در نتیجه، وظیفه راستاهای رشته های عصبی، انتقال داده ها و اطلاعات دریافت شده از هر دو گوش به هر دو نیمکره مغز است.

سیستم شنوایی مرکزی :

وظیفه سیستم شنوایی گوش، پردازش اطلاعات شنوایی رسیده به مغز است. این سیستم در وظایف زیر نقش دارد :

موقعیت یابی و جهت یابی صدا

تمایز بین صداهای مختلف

تفکیک زمانی، پوشش، یکپارچه سازی و مرتب کردن

منبع: راسخون