حکیم نظامی در قالب داستان های عاشقانه درس حکمت می دهد - فیس راز

در این نشست که با حضور جمعی زیادی از مدیران فرهنگی استان، استادان زبان و ادب فارسی، دانشجویان و شاعران خوزستانی برگزار گردید، محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، رضا کلاه کج مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خوزستان و قدرت قاسمی پور، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز سخنرانی کردند.

بعلاوه در این رویداد چند شاعر خوزستانی به خوانش اشعار نظامی پرداختند و گروه موسیقایی اهورا بند به سرپرستی حمیدرضا خوجندی نوازده و آهنگساز نیز، قطعات موسیقایی با اشعار حکیم نظامی را برای حاضران اجرا کردند.

محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی طی سخنانی در این مراسم اظهار کرد: ما در سپهر زبان و ادب پارسی سه شاعر بزرگ یعنی سنایی، فردوسی و نظامی را تنها شاعر نمی دانیم؛ چرا که این بزرگان جملگی حکیم بوده اند. در این میان حکیم نظامی، شاعری است که جز با حکایت های خسرو شیرین یا لیلی و مجنون شناخته نشده است و در میان پارسی زبانان نیز آنچنان که باید مورد توجه و عنایت نیست.

وی ادامه داد: او در قلمرو فرهنگ و تمدن ایران بزرگ زیست نموده و اشعار پرمغز خود را نیز به زبان فارسی سروده است. از این رو لازم است، این حکیم گرانمایه بیشتر و بهتر مورد توجه و تقدیر قرار بگیرد و شعر و اندیشه او در سطح وسیع تری معرفی گردد.

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: با توجه به اینکه در خوزستان و در شهر اهواز همایش بزرگداشت حکیم نظامی برگزار می گردد، ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که تعداد زیادی از نظامی خوانان و شاهنامه خوانان در استان خوزستان حضور دارند و این حاکی از علاقه ویژه مردمان این دیار به این دو حکیم بزرگ و برجسته پارسی است. به عبارتی پیوند وثیقی میان خوزستانی ها و این دو حکیم بزرگ بزمی و رزمی وجود دارد.

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی توضیح داد: البته بزم حکیم نظامی با دیگران فرق دارد، چون ریشه در نوعی حکمت دارد. بیان عاشقانه او یک هوس نامه معمولی نیست بلکه در قالب داستان های عاشقانه، اندیشه حکمت آمیز خود را بیان می نماید؛ به عنوان نمونه، لیلیای که نظامی معرفی می نماید با آنچه که دیگران بعد از او معرفی نموده اند کاملاً فرق دارد؛ چراکه او جمیله دنیا است.

قدرت قاسمی پور استاد زبان و ادب فارسی دانشگاه شهید چمران نیز در این مراسم گفت: مرزهای فرهنگی یک کشور را صرفاً جغرافیای سیاسی و طبیعی آن مشخص نمی نماید؛ از این رو جغرافیایی فرهنگی ما ایرانیان نیز در گذشته گسترده تر از چیزی است که امروز آن را می بینیم.

وی ادامه داد: مولوی، ناصر خسرو و حکیم نظامی امروز دیگر در جغرافیای طبیعی ما حضور ندارند؛ اما اینها از آنِ فرهنگ و زبان و ادبیات فارسی هستند و در سنت پارسی زیسته اند.

استاد دانشگاه شهید چمران اهواز تأکید کرد: حکیم نظامی و خاقانی در اران و شروان زیسته اند؛ کانون ادبیات ما از شرق آغاز می گردد و سپس این کانون از طریق سلجوقیان به شمال غربی ایران منتقل می گردد. در آنجا نه تنها نظامی و خاقانی زیست می نمایند که حدود 120 شاعر نیز نشو و نما یافته اند.

قاسمی پور در سرانجام گفت: ما ایرانیان از این امکان برخورداریم که از آثار بزرگانی چون حکیم نظامی، مولانا، حافظ و… بهره مند باشیم و از زبان و ادب فارسی حفاظت و حراست کنیم؛ میراث بزرگ و گرانقدری که سرانجام ناپذیر است.