راهکارهایی برای افزایش تحمل لاکتوز و تامین کلسیم
به گزارش فیس راز، عواملی همچون افزایش سن، نژاد و تفاوت های ژنتیکی ممکن است با نداشتن تحمل لاکتوز در ارتباط باشد. همچنین مواردی مانند عفونت روده کوچک، جراحی های دستگاه گوارش، اختلالات دستگاه گوارش (همانند سندروم روده تحریک پذیر)، اختلالات التهابی، ایدز یا سوء تغذیه می تواند منجر به بروز این مشکل گردد. در بچه ها نیز نبود تحمل لاکتوز به طور معمول به عفونت های ویروسی یا باکتریایی نسبت داده می گردد.

مدیریت این مشکل احتیاجمند تغییر رژیم غذایی است و نشانه های آن با کاهش مصرف غذاهای حاوی لاکتوز کاهش می یابد. همچنین رژیم غذایی عاری از لاکتوز در افراد دارای کمبود لاکتاز (آنزیم مورداحتیاج برای هضم لاکتوز) ضروری نیست.
بیشتر افرادی که دچار سوء هاضمه لاکتوز هستند، می توانند مقداری لاکتوز، معادل یک لیوان شیر را بدون علائم عمده مصرف نمایند، به ویژه هنگامی که لاکتوز همراه با وعده غذایی یا به صورت پنیر یا محصولات لبنی تخمیر شده مصرف گردد.
برای مثال ماست به عنوان یک محصول لبنی تخمیر شده، به دلیل محتوای پایین لاکتوز آن یا به علت فعالیت نوعی آنزیم به نام گالاکتوزیداز در ماست به خوبی تحمل می گردد. البته حضور این آنزیم بستگی به روش فرآیند و مارک ماست مصرفی دارد.
استفاده از شیرهای بدون لاکتوز موجود در بازار نیز راه حل دیگری برای کاهش علائم، در این دسته از افراد است. همچنین بسیاری از بزرگسالان با مصرف مقادیر متوسط شیر، به صورت دریافت تدریجی و افزایشی شیر در طی چند هفته، پایان نسبت به دریافت 12 گرم لاکتوز در شیر (معادل یک لیوان شیر) سازگار می شوند.
از سویی دیگر تفاوت های فردی در تحمل، ممکن است به میزان سازگاری روده فرد نسبت داده گردد.
از نکات قابل توجه دیگر آن است که گرچه کره مقادیر ناچیزی لاکتوز دارد و در افراد دچار مشکل نبود تحمل لاکتوز قابل مصرف است، اما با توجه به ترکیبات آن و محتوای بالای چربی و میزان کلسیم پایین، جزو گروه روغن ها (و نه لبنیات) محسوب می گردد.
باید در نظر داشت آن دسته از افرادی که به دلیل عوارض ناشی از نبود تحمل لاکتوز از مصرف محصولات لبنی پرهیز می نمایند، اغلب به دریافت مکمل کلسیم احتیاج دارند.
منبع: همگردی