منتقد باش اما مسئولیت پذیر
به گزارش فیس راز، حکومت و دولت وظایف بسیاری - از فراهم کردن امکانات بهداشتی و درمانی تا تأمین مالی و سیاست گذاری مالی درست برای افزایش تاب آوری مردم در برابر پیامدهای مالی کرونا - برای حفاظت شهروندان در برابر بیماری کرونا و مدیریت آن برعهده دارند.
دولت باید ارائه اطلاعات شفاف، اجماع سازی برای پیشبرد سیاست ها و وضع محدودیت های حساب شده را هم به درستی انجام دهد. اینها که درست انجام نشده باشند، اعتماد عمومی و همراهی مردم با حکومت و دولت برای تبعیت از محدودیت های وضع شده برای مدیریت بیماری کرونا کاهش می یابد.
انکار نمی توان کرد که همه ملزوماتی که قدرت سیاسی باید فراهم می نموده تا اعتماد و همراهی مردم با محدودیت های وضع شده برای مدیریت شدت بیماری کرونا در سطح مطلوبی باشد، به درجاتی مهیا نشده یا ناقص صورت گرفته است. سؤال اما این است که آیا نقصان در عملکرد حکمرانان، بهانه مناسبی برای دست کشیدن از مسئولیت شهروندی است؟ آیا می توان به بهانه بقیه مسائل و ایرادات بر سیاست و اقدامات دولت در زمینه مهار کرونا، دست از رعایت محدودیت های کرونا کشید و راهی سفر شد؟ آیا می توان با رعایت نکردن محدودیت ها جان دیگران، کادر درمان و کسانی را که به واسطه پیامدهای مالی کرونا بشدت تحت فشار معیشتی هستند، بیش از این به خطر انداخت؟ شهروند مسئول در ایران امروز لازم نیست خودش را گول بزند یا نقصان های کارکرد حکومت و دولت را نادیده بگیرد یا فکر کند با پذیرفتن مسئولیت شهروندی، به لاپوشانی آن نقصان ها یاری می نماید.
او می تواند به این بیندیشد که در بقیه عرصه های زندگی، در مواجهه با نقصان هایی که حکمرانی پدید آورده، دست از مسئولیت هایش نمی کشد. نقصان نظام آموزشی و ناکامی حکمرانان در زمینه سازی برای ایجاد اشتغال سبب نمی گردد شهروند مسئول نسبت به سرنوشت فرزندانش بی توجه باشد. همراهی برای رعایت محدودیت ها و یاری به مدیریت شدت بیماری کرونا هم همین است. ما هیچ مستمسک اخلاقی نداریم تا از تعهد انسانی برای انجام آن دسته کارهایی بگریزیم که قادر به انجام شان هستیم. نقد بر عملکرد گذشته و امروز قدرت سیاسی، معیار اخلاقی و انسانی درستی برای به خطر انداختن جان خود و دیگران نیست.
*عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی
منبع: ایران
منبع: خبرگزاری پانا