جای بازی های کنسولی روی موبایل نیست - فیس راز

گوشی های موبایل در مدت زمان نسبتا کوتاهی پیروز شدند تا به بزرگ ترین پلتفرم بازی های ویدیویی از هر نظر تبدیل شوند. بازی های موبایل سود بیشتری فراوری می نمایند و تعداد مخاطبان آن ها با اختلاف، بیشتر است. شرایط به گونه ای است که می توانیم بگوییم ارزش بازی های موبایلی حدود دو برابر هر چیز دیگری از صنعت بازی های ویدیویی در مجموع است.

تنها دلیلی که بازی های ویدیویی دیگر در سیل بازی های موبایلی غرق نشده اند این است که مخاطبان بازی های کامپیوتری و کنسولی اساسا دسته هایی جدا از گیمرها هستند و در هر شرایطی کار خود را می نمایند. حین اینکه بازی های موبایلی فعالیت خود را به عنوان بخشی کوچک از صنعت بازی های ویدیوی آغاز کردند و امروز که به هیولایی بزرگ تبدیل شدند، بازی های پلتفرم های دیگر هم پیشرفت خوبی داشته اند.

این موضوع تا حد زیادی یاری می نماید تا بازی های موبایلی و بازی های دیگر پلتفرم ها در صلح فعالیت نمایند و کاری به کار یکدیگر نداشته باشند. البته بعضی از سازندگان بازی های کامپیوتری و کنسولی در ساخت بازی های خود از استراتژی های بازی های موبایلی (لوت باکس های لعنتی را می گوییم) استفاده نموده اند که معمولا بازخورد خوبی نداشته. از طرفی هم بعضی بازی های موبایلی را داریم که در آن ها از عناوین کنسولی استفاده شده که شرایط بیشتر آن ها، همانند نمونه قبلی چندان مساعد نیست.

بازی های بسیار کمی پیدا می شوند که پیروزیت آن ها از مستقل از پلتفرم باشد و چه روی موبایل، چه روی دیگر پلتفرم ها نتیجه خوبی را حاصل شوند؛ اگرچه این موضوع واقعا استثنا است. به طور کلی بازی های موبایلی بازی های موبایلی هستند و از نظر طراحی، نحوه درآمد زایی و مخاطبان، تفاوت های زیادی با بازی های کامپیوتری-کنسولی دارند.

مشکل اصلی این جدایی، از جنبه های ساخت این دو دسته از بازی ها سرچشمه نمی گیرد و بیشتر به مسائل تجاری مربوط است. صریحانه بگوییم، سرمایه گذاران و مدیران شرکت های سازنده بازی های ویدیویی مرسوم، به تازگی به همسایه خود حسودی می نمایند و هر روز حسرت می خورند که چرا بازی های آن ها رشد اقتصادی بازی های موبایلی را ندارند. این موضوع دیدگاه ضعیف این سرمایه گذاران را درباره صنعت بازی های ویدیویی نشان می دهد که اصلا نمی دانند روی چه چیزی سرمایه گذاری نموده اند و بازار خودشان را با بازاری دیگر مقایسه می نمایند که امری اشتباه است. صحیح یا غلط، این دیدگاه توسط بسیاری از سرمایه گذاران دنبال می گردد و مشخصا نظر سرمایه گذاران تأثیر بزرگی روی فعالیت های تهیه نمایندگان دارد. از این رو تقریبا به هر کدام از تهیه نمایندگان بازی های ویدیویی که نگاه کنیم می توانیم برنامه هایی مرتبط با بازی های موبایلی ببینیم.

جدیدترین ماجرای بزرگ از بازی سازهای کامپیوتری-کنسولی که قصد ورود به بازار بازی های موبایلی دارند هم توسط شرکت سونی رقم خورد. شرکت سونی در گزارش خبری اخیر خود درباره موضوعات متنوعی صحبت کرد که بازی های موبایلی یکی از آن ها بودند. شرکت سونی میخواهد تا بازی های موبایلی مختلفی را بسازد که بازی های اصلی کنسول پلی استیشن این شرکت را تکمیل می نمایند. قرار است عناوین کنسولی این شرکت وارد دنیای بازی های موبایلی شوند. البته این اولین باری نیست که شرکت سونی کوشش می نماید تا وارد بازار بازی های موبایلی گردد.

تمام این ماجرا به این بستگی دارد که منظور شرکت سونی از تکمیل کردن چه باشد. مهم ترین کلمه ای که در بیانیه جدید سونی به ما گفته می گردد همین است. ممکن است این کلمه بی معنی باشد و سونی تنها بازی هایی مستقل از آثار پلی استیشن بسازد که فقط شخصیت های بازی های بزرگ سونی را در آن ها می بینیم. از سمت دیگر ممکن است سونی قصد داشته باشد بازی هایی بسازد که داستان آثار اصلی پلی استیشن 5 را تقویت می نمایند یا در کنار بازی های سرویس محور تجربه می شوند. ساخته شدن اپلیکیشن های همراه بازی های کنسولی هم محتمل هستند.

تمام چیزهایی که گفتیم موضوعاتی نیستند که برای اولین بار با آن ها روبه رو باشیم و حتی خود شرکت سونی هم بعضی از آن ها را انجام داده. البته شرکت سونی درباره این موضوع اصلا داد و هوار نداشته و این ماجرا را بیشتر به عنوان پروژه ای در کنار دیگر فعالیت های پلی استیشن معرفی نموده. پروژه ای که هیچ کس نتوانسته روش صحیحی برای انجام آن پیدا کند و هنوز معلوم نیست که ارزش امتحان کردن دوباره را دارد یا خیر.

بیشتر تهیه نمایندگان بازی های ویدیوی برای ورود به بازار بازی های موبایلی سریعا دست به کار می شوند و بر اساس عناوین خود آغاز به ساخت بازی های موبایلی می نمایند. از اپلیکیشن های یاریی و بازی های فرعی گرفته تا عرضه دوباره بازی های قدیمی برای پلتفرم موبایل. نتیجه چیست؟ هیچ کدام از این کارها واقعا جواب نداده اند. بازی های موبایلی از جهات بسیار مهم و مختلف، تفاوت های عمیقی با بازی های کامپیوتری-کنسولی دارند.

یکی از مهم ترین تفاوت های میان این دو بازار، البته با صرف نظر از بعضی استثنائات بزرگ (درباره پوکمون حرف می زنیم)، بازیکنان پلتفرم موبایل اصلا اهمیتی به عناوین کامپیوتر و کنسول ها نمی دهند. به این دلیل از پوکمون یاد کردیم که رسما یک پدیده فرهنگی به حساب می آید و بازی های آن توسط افراد بسیار زیادی در چند نسل گذشته تجربه شده اند. فراموش نکنیم که بازی های پوکمون اساسا برای کنسول های دستی ساخته می شوند که بازی های آن ها در مقایسه با کنسول های خانگی، شباهت بسیار بیشتری به بازی های موبایلی دارند. تقریبا هر سری بزرگ دیگری را در نظر بگیریم، احتمال پیروزیت آن به عنوان یک بازی موبایلی نزدیک به صفر است.

حتی عناوین دیگر شرکت نینتندو را هم نمی توان با پوکمون مقایسه کرد. شرایط به گونه ای است که با پیروزیت کنسول نینتندو سوییچ تمایل قبلی شرکت نینتندو به بازی های موبایلی محو شده. هیچ کدام از بازی های موبایلی این شرکت حتی درصدی از کامیابی بازی پوکمون گو را به دست نیاورده اند. شرکت نینتندو هم از دیگر شرکت هایی است که فقط برای خفه کردن صدای سرمایه گذاران خود وارد بازار بازی های موبایل شده.

حین اینکه شرکت سونی امیدوار است تا با ورود به بازار بازی های موبایلی به نان و نوایی برسد، با توجه به نحوه معرفی استراتژی جدید این شرکت برای فعالیت های موبایلی، حدس می زنیم که قرار است با بازی هایی طرف باشیم که بیشتر به جهت پشتیبانی و جلب توجه به بازی های کنسولی این شرکت ساخته شده اند. حقیقتا این استراتژی چندان فاجعه بار نیست. اگر درست حدس زده باشیم، شرکت سونی می داند که با وجود اینکه مخاطبان کنسول پلی استیشن همگی گوشی موبایل دارند اما میان آن ها و بازیکنان کنسولی تفاوت های زیادی وجود دارد. این دیدگاه می پذیرد که بازیکنان پلتفرم موبایل قرار نیست موبایل به دست صبر نمایند تا بازی های بزرگ برای کامپیوترها و کنسول های عرضه شوند.

بازی های مرتبط با بازی های اصلی، داستان های جانبی یا بازی هایی که یاری می نمایند تا بازیکنان از اتفاقات قسمت های قبلی یک سری آگاه شوند می توانند آثاری مناسب برای بازار بازی های موبایلی باشند. در سال های گذشته نرم افزارهای موبایلی جانبی مختلفی را دیدیم که بازیکنان با استفاده از آن ها در بازی کنسولی پیشرفت می کردند. این برنامه ها از نظر همگان منفور نبودند و زمانی که با طراحی صحیح، به بازیکنانی که وقت کمتری دارند یاری می کردند، ساخته شدن آن ها چندان بد نبود. البته این برنامه ها به طور کلی آن چنان محبوب هم نبودند و یاری زیادی به بازی های کنسولی نمی کردند.

سخت است که به عقب نگاه نکنیم و با دیدن شکست های پرتعداد در ادغام بازی های تراز اول و پلتفرم موبایل، نتیجه نگیریم که شاید رویای سرمایه گذاران شرکت های سازنده بازی های ویدیویی برای ساخت بازی های موبایلی پوچ باشد. در چند وقت گذشته به خوبی دیدیم که شرکت سونی در صدد این است که قلمروی خود را گسترش دهد. فیلم و سریال هایی برای بازی هایی مانند لست آو آس و آنچارتد در حال ساخته شدن هستند و در سال های آینده می توانند نفوذ شرکت سونی در میان مخاطبان را بیشتر نمایند. سریال هایی مانند ویچر و کسلوانیا این راه را باز کردند و حالا شرکت سونی هم می خواهد وارد عمل گردد.

پیش از این، بازار بازی های موبایلی به عنوان مسیری ساده تر از ساخت فیلم و سریال برای شبکه های پولی به نظر می آمد. حالا به وضوح می بینیم که اصلا این چنین نیست. مخاطبان و حتی شکل کلی بازی های موبایلی ارتباط زیادی با دنیای بازی های ویدیویی کامپیوتری و کنسولی ندارند. ترکیب کردن بازی های تراز اول و آثار موبایلی مانند قبل جذابیت ندارد. مگر اینکه شرکت سونی تصمیم بگیرد با دیدگاهی جدید به پلتفرم موبایل نگاه کند و برنامه های جدیدی برای آن داشته باشد. البته فعالیت های شرکت سونی تا مدتی در حد حرف می مانند و قرار نیست فعلا بفهمیم هدف نهایی چه چیزی است. چاره ای جز صبر کردن نداریم.

این مطلب بر مبنای نوشته ای در وب سایت Gamesindustry.biz نگاشته شده.